انواع آسانسورهای کششی

آسانسورهای بدون کاهنده و گیربکس زیر گروه آسانسورهای کششی هستند. علت نامگذاری آسانسورهای کششی وجود کابل هایی است که کابین آسانسور را بالا و پایین می برد. کابین آسانسور که به طناب کششی آسانسور متصل است به دلیل اصطکاک بین طناب کششی و قرقره آسانسور که به عنوان قرقره در سیستم عمل می کند حرکت می کند.

این نوع آسانسورها نسبت به انواع هیدرولیک سرعت بالاتری دارند و برای ساختمان های متوسط ​​و یا خیلی بلند مناسب هستند. در این آسانسورها از وزنه تعادلی استفاده می شود که وزن آن برابر با وزن باری است که آسانسور در مجموع می تواند حمل کند (یعنی وزن خود کابین، کابل ها، مسافران داخل آسانسور و …)

استفاده از وزنه تعادل که از سال 1900 مورد استفاده قرار گرفته است، در صورت قرار دادن بار غیرمجاز بر روی آسانسور از حرکت کابین جلوگیری می کند، بنابراین استفاده از وزنه تعادل یکی از عوامل افزایش ایمنی در آسانسور است. آسانسورهای کششی که از بسیاری جهات نسبت به سایر انواع آسانسور برتری دارند، یکی از محبوب ترین و رایج ترین سیستم عامل آسانسور در جهان هستند.

امروزه در برخی آسانسورها به جای سیم کشی از تسمه فولادی استفاده می شود. این تسمه ها بر خلاف سیم بکسل ها که دارای حجم استوانه ای هستند، صاف و پهن هستند. تسمه هایی که به جای طناب کششی در آسانسورها استفاده می شود بسیار سبک و با روکش هایی با اصطکاک بالا پوشیده شده اند. الیاف کربن نیز در هسته آنها استفاده می شود. یکی از مزایای استفاده از این نوع تسمه نسبت به طناب بکسل این است که تسمه ها برای عملکرد بهتر نیازی به روغن کاری ندارند. ویژگی های مثبت و قابلیت های بالای آسانسورهای کششی این سیستم را به بهترین گزینه برای صرفه جویی در مصرف انرژی و نصب در ساختمان های بلند تبدیل کرده است.

آسانسورهای گیربکس‌دار

این نوع آسانسورها از موتور دنده ای برای بالا و پایین رفتن استفاده می کنند که به نشتی متصل است. با حرکت کابل روی این صفحه که عملکردی مشابه قرقره دارد، کابین آسانسور بالا یا پایین می آید. موتور کاهنده ها می توانند با جریان مستقیم یا جریان غیر مستقیم کار کنند. سرعت آسانسورهای دارای کاهنده می تواند به بیش از 150 متر در دقیقه برسد.

اگرچه حداکثر سرعت در آسانسورهای دنده ای کمتر از حداکثر سرعت در آسانسورهای بدون دنده است، اما در مقایسه با انواع دیگر آسانسورها، آسانسورهای کششی دنده ای سرعت بیشتری دارند. آسانسورهای دارای موتور دنده ای می توانند تا 75 متر حرکت کنند. نصب آسانسورهای دنده ای آسان است، هزینه های نگهداری پایینی دارند و نسبت به انواع دیگر بالابرها انرژی کمتری مصرف می کنند. حداکثر ظرفیت بار این نوع آسانسورها نیز به 13600 کیلوگرم می رسد.

 آسانسورهای گیرلس

در آسانسورهای بدون دنده، قرقره مستقیماً به موتور آسانسور متصل می شود. سرعت این نوع آسانسورها بسیار بالاست و تا 600 متر در دقیقه می رسد. این نوع آسانسور می تواند مسافت بسیار طولانی، بیش از 600 متر را طی کند. به همین دلیل آسانسورهای بدون دنده بهترین و تنها انتخاب برای ساختمان های بسیار بلند محسوب می شوند. عملکرد این نوع آسانسورها به این صورت است که کابل به سقف آسانسور متصل می شود که یک سر آن به دور قرقره متصل به موتور پیچیده می شود و سر دیگر این کابل به وزنه تعادلی متصل می شود که می تواند به سمت بالا حرکت کند. و پایین. وزن کابین آسانسور و وزنه تعادل نیرویی به کابل وارد می کند که در نهایت به قرقره منتقل شده و باعث حرکت آسانسور می شود.

آسانسورهای بدون دنده برای اولین بار در سال 1914 توسط شرکت Otis به دنیا معرفی شدند. Otis اولین نمونه آسانسور بدون دنده خود را در ساختمان Woolworth در نیویورک راه اندازی کرد. یکی از مزایای این نوع آسانسور این است که در هر ساختمانی با هر ارتفاعی قابل نصب است. سرعت بسیار بالای این آسانسورها نسبت به آسانسورهای هیدرولیک باعث محبوبیت سریع این نوع آسانسورها شد. سیستم آسانسور گیرلس که عمر طولانی دارد بهترین و مناسب ترین سیستم برای نصب در ساختمان های بلند می باشد. در آسانسورهای بدون دنده، هنگام بالا آمدن کابین، وزنه تعادل به سمت پایین کشیده می شود و هنگامی که کابین به سمت پایه حرکت می کند، وزنه تعادل بالا می رود. به عبارت دیگر این روش تعادل آسانسور را حفظ می کند. به لطف این نوع عملکرد آسانسورهای بدون دنده، مصرف انرژی به میزان قابل توجهی کاهش می یابد، زیرا تنها نیمی از وزن کابین توسط آسانسور حمل می شود.

موتورهای گیرلس اگرچه هزینه اولیه خرید و نصب بالایی دارند اما در مقایسه با انواع دیگر آسانسورها کارایی و کارایی بیشتری دارند که انتخاب این نوع موتور را به سرمایه گذاری مناسبی تبدیل می کند. به سادگی می توان گفت به آسانسورهایی که موتور آنها به کمک کاهنده کار می کند، آسانسور دنده ای و به آسانسورهایی که موتور آنها کاهنده ندارد، گیرلس می گویند.

مقایسه ویژگی‌های آسانسورهای گیربکس‌دار و گیرلس

آسانسورهای گیربکس‌دار:

این نوع آسانسور هم موتور بزرگ دارد و هم گیربکس و کاهنده.

قطعات این نوع آسانسور که فضای زیادی را اشغال می کنند در اتاق ماشین آسانسور نصب می شوند.

این آسانسورها می توانند تا 76 متر را به صورت عمودی طی کنند.

سرعت این آسانسورها می تواند بین 60 تا 150 متر در دقیقه باشد.

در مقایسه با آسانسورهای بدون دنده، دوام بیشتری دارد و هزینه های نگهداری و سرویس آسانسور کمتر است.

آسانسورهای گیرلس:

این نوع آسانسورها از آهنرباهای دائمی برای به کار افتادن استفاده می‌کنند.

یکی از ویژگی‌های این آسانسورهای عدم احتیاج به موتورخانه است، یعنی در مقایسه با انواع دیگر آسانسور فضای کم‌تری را برای نصب اشغال می‌کنند.

این نوع آسانسور مستقیما در فضای اختصاص داده شده به آسانسور نصب می‌شوند، در نتیجه از میزان اصطکاک و سر و صدا می‌کاهند.

آسانسورهای گیرلس در مقایسه با آسانسورهای گیربکس‌دار به میزان 60% انرژیم مصرفی را کاهش می‌دهند.

سرعت آسانسورهای گیرلس می‌تواند تا 610 متر بر دقیقه برسد.

آسانسورهای گیرلس برای نصب در ساختمان‌هایی با ارتفاع چهار متر به بالا مناسب هستند.

جمع بندی

به طور کلی در این مقاله سعی کردیم تا با تفاوت موتور گیربکس و گیرلس آسانسور بپردازیم. هر کدام از این محصولات، برتری‌های خاص خود را دارند که با توجه به اولویت‌هایتان، می‌توانید بهترین انتخاب را داشته باشید. مهمترین چیزی که باید در مورد نیک اویل بدانید این است که ما همیشه وب سایت خود را برای ارائه داده‌های مناسب و مرتبط به روز می‌کنیم. بنابراین برای با خبر شدن از جدیدترین محصولات، ما را دنبال کنید.

مطالب مرتبط